|
| |
ΑΣΧΟΛΙΕΣ
ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ
 Οι
κάτοικοι του
χωριού δεν
ασχολούνταν με
τίποτε άλλο
εκτός από τη
δουλειά και δεν
παρουσίαζαν
καμιά
πολιτιστική
δραστηριότητα
μέχρι την
επανάσταση των
νέων του χωριού
και την ίδρυση
του
πολιτιστικού
συλλόγου το 1978. Το
μόνο που τους
ενδιέφερε ήταν
να έχουν τη
δύναμη να
δουλέψουν και
να τα βγάλουν
πέρα - να μην
πεινάσουν - και
να εξωραΐσουν το χωριό
με σκοπό τη
γενική ομορφιά.
Οι κύριες
ασχολίες τους
ήταν η γεωργία
και
κτηνοτροφία. Η
ζωή σκληρή στο
βουνό και τα
μέσα ελάχιστα
και πρωτόγονα,
δυσκόλευαν τη
δούλεψη των
κατοίκων. Οι
κυρίως
καλλιέργειές
τους ήταν τα
φασόλια, το
σιτάρι, το
καλαμπόκι, οι
πατάτες και
τελευταία τα
καπνά. Τα
κοπάδια τους
κυρίως πρόβατα
και μερικές
αγελάδες.
Σήμερα όμως τα
καπνά και τα
ονομαστά
Αηδημητρινά
φασόλια
αποτελούν τις
κυριότερες
δραστηριότητές
τους. Επίσης,
ασχολούνται με
περιβόλια (μηλιές,
καστανιές,
καρυδιές).
Λαϊκή τέχνη
λιγοστή. Υφαντά
και πήλινα,
εργόχειρα
καλλίγραμμα
και δαντελωτά
και ό,τι μπορεί
να γίνει στον
αργαλειό και το
"τσικρίκι". Με
το τσικρίκι κάνανε
το μαλλί του
προβάτου
κλωστή και
έπλεκαν
διάφορες
μπλούζες, ρούχα
κ.λ.π. Με τον
αργαλειό κάνανε τις
φλοκάτες (τσέργες)
τα σκεπάσματα,
τα στρώματα, τα
πατάκια κ.λ.π.
Όλα αυτά βέβαια
αντικατοπτρίζουν
μια λαϊκή
κληρονομιά, μια
παράδοση
αρκετών χρόνων
που έχει δέσει
τους
Αηδημητρινούς
και που είναι
το μόνο πράγμα
που τους
κρατάει
ενωμένους με
κοινό
πεπρωμένο.
Ιδιαίτερες
επιδόσεις
παρατηρούμε
στα δαντελωτά -
σεμέδες, καρέ,
τραπεζομάντηλα,
κουρτίνες - που
γίνονται με το
βελονάκι με
καταπληκτικά
και επιβλητικά
σχέδια
Οικονομία
 Με το
σχηματισμό του
χωριού γύρω από
το μοναστήρι,
βλέπουμε να
αναδεικνύονται
καινούργιοι
κοινωνικοοικονομικοί
συσχετισμοί.
Παρατηρούμε να
δημιουργούνται
επαγγέλματα
που δεν είχαν
στους
συνοικισμούς, ή
και διπλά
επαγγέλματα (κουρείς,
τσαγκάρηδες,
σαμαράδες,
μαραγκοί,
χτίστες κ.α.)
γιατί αυτό
απαιτεί η
πληθυσμιακή
άνοδο και η
αυξημένη
ζήτηση.
Κατά βάση ο
χαρακτήρας της
οικονομίας
παραμένει
παραδοσιακός
μέχρι πρόσφατα
και τα στοιχεία
του, που είναι
γνωστά, είναι
τα εξής:
Αφέντης του
σπιτιού ήταν ο
πατέρας και για
τη μεγάλη
οικογένεια ο
παππούς. Στην
οικογένεια
έχουμε το
πατριαρχικό
σχήμα. Ο
πατέρας
αφέντης
διαχειρίζεται
τα οικονομικά
και κάθε του
απόφαση ήταν
νόμος. Όλα τα
υπόλοιπα μέλη,
δούλευαν κα συνεισέφεραν
στο σπίτι. Τα
χρήματα που
μάζευαν τα
χρησιμοποιούσαν
για τις πρώτες
τους και άμεσες
ανάγκες ακόμα
και για εμπόριο.
Τα
γαλακτοκομικά
προϊόντα και τα
προϊόντα της
γεωργίας (φασόλια
άριστης
ποιότητας,
πατάτες, σιτάρι,
καρύδια,
κάστανα κ.α.)
ήταν τα
αποθέματα του
καλοκαιριού
που έμειναν στο
σπίτι για
ανταλλαγές
αρχικά και για
πώληση
αργότερα.
Αυτά ήταν
τα κύρια
τρόφιμα που
μαζί με το
κρέας το γάλα,
το τυρί, το
γιαούρτι, τα
αυγά που
παίρνανε από τα
ζώα
αποτελούσαν
την κυρίως
διατροφή της
οικογένειας. Τα
υπόλοιπα
αναγκαία ή όχι
τα έπαιρναν από
πλανόδιους στην αρχή
και από
εμπόρους που
εγκαταστάθηκαν
στο χωριό
αργότερα.
Χαρακτηριστική
είναι η
προσωπική
εργασία των
κατοίκων του
χωριού που
συνεχιζόταν
μέχρι πρότινος.
Προσωπική
εργασία που
υποχρεώνεται
κάθε κάτοικος
να προσφέρει
για τα κοινά,
για την
κοινότητα, την
εκκλησία, τους
δρόμους, την
καθαριότητα
και ό,τι έχει
σχέση με την
ανάπτυξη του
χωριού.
Αξιοθαύμαστη
είναι αυτή η
προσπάθεια των
Αηδημητρινών
καθώς και η
συνεργασία και
το φιλότιμο
πνεύμα που την
χαρακτηρίζει.
|
